Jedną z pomniejszych trudności, z którą większość hobbystów zmierzy się w trakcie swojej przygody z drukiem 3D, jest „przegrzewanie” wydruków. Problem ten występuje przeważnie przy druku drobnych elementów, gdy czas potrzebny na wydrukowanie jednej warstwy jest bardzo krótki, a kolejna warstwa powstaje na warstwie jeszcze nie do końca zastygniętej.
Jednym ze środków zapobiegawczych jest aktywne chłodzenie, którym nie będę się tutaj zajmował.
Drugim rozwiązaniem, często stosowanym jednocześnie z pierwszym, jest spowalnianie ruchów głowicy tak, by w obrębie potencjalnie problematycznych warstw materiał nadążał oddawać ciepło. Popularną taktyką – używaną w wielu slicerach, w tym i w Slic3r przez większość jego istnienia – jest proporcjonalne zmniejszenie szybkości wszystkich ruchów „drukujących”, aż do osiągnięcia pożądanego czasu drukowania warstwy.
Wraz ze Slic3r PE 1.34.0, algorytm został zmodyfikowany, spowolnienie dotyczyło zewnętrznych (widocznych) obrysów tylko w ostateczności. Zamysł głupi nie był, chodziło o to, by wygląd powierzchni zewnętrznej nie zmieniał się z powodu zmiany szybkości drukowania obrysów. Niestety, to rozwiązanie się nie sprawdziło. Nowy algorytm w pierwszej kolejności spowalniał drukowanie wypełnienia i wewnętrznych obrysów, zamieniając bardzo szybkie wypełnienie w dość szybkie wypełnienie, a dość wolne wewnętrzne obrysy w bardzo wolne wewnętrzne obrysy, pozostawiając obrysy zewnętrznie nienaruszone. Gdzie problem? Otóż, po wydrukowaniu wewnętrznego obrysu bardzo powoli, ciśnienie w głowicy jest niskie, przez co początek drukowanego (w tym przypadku) dużo szybciej obrysu zewnętrznego jest wybrakowany.
W związku z powyższym, algorytm został zmodyfikowany raz jeszcze. Zaczynając od Slic3r PE w wersji 1.39.2, ruchy drukujące spowalniane są po kolei, według szybkości. Najpierw spowalniane są ruchy najszybsze (przeważnie wypełnienie) aż do wyrównania z drugim w kolejności pod względem szybkości (przeważnie wewnętrzne obrysy). Dalej spowalniane są obie kategorie ruchów, aż do osiągnięcia szybkości ruchów trzecich w kolejności… Chyba już wiadomo, w czym rzecz. W ten sposób zmiany ciśnienia w dyszy są znacznie redukowane lub całkiem eliminowane, co umożliwia bezbłędną ekstruzję obrysów zewnętrznych.
Źródło: Prusa Edition 1.39.2-beta – release notes by Prusa3D @github.com
KOMENTARZE